El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

11 abril, 2011

A los que van de "guays"

Esta carta va dirigida a lo que Chaplin denominó Tomenia en su película "El gran dictador", bueno, más en concreto a uno de sus habitantes del que no quiero ni mencionar el nombre:
Estimado habitante de Tomenia,
Desde hace algún tiempo vengo llenando el vaso de mi paciencia con tus tonterías. Pues bien, el límite se ha sobrepasado y ya estoy realmente harta, de tus correos estúpidos sobre política y economía europea a modo de leña para el fuego de tu EGO. Cansada ya de tanto correito en los que pones a Tomenia como salvadora de Europa y sobre todo delos países mediterráneos.
Pues te diré una cosa, que a lo mejor te cuesta entender, leo los periódicos bastante a menudo, y lo que pase en la camarilla de la canciller alemana me importa más bien poco. Lo que me resulta llamativo es ese dedo acusador de unas personas (sobre todo hombres algo frustrados por el hecho de tener de mandataria a una mujer) que juzga cual pecado capital las acciones de una política , que se deshace de sus detractores del mismo que sus homólogos varones.

¿Qué es lo que os pasa, habitantes de Tomenia, tenéis que aumentar vuestro ego con ese tipo de noticia? ¿Áun no habéis superado la derrota de la Primera Guerra Mundial y los tiempos de Hynkel? Parece que esa ideología del nacional-socialismo pervive en muchas de vuestras mentes haciendo que tengáis la necesidad de alimentar ese Ego, solo os falata proclamar la raza aria como superior y volver a aquel antiguo régimen dictatorial.

Puede que España esté en crisis y que nuestros vecinos portugueses se hayan hundido con todo el equipo y que ahora necesiten un rescate económico por parte de la gran Europa. Un rescate en el que España también paga su parte del pastel (y eso que no está el horno para bollos) ,que tal y como pintas en tus correos parece que el único salvador de la comunidad europea es Tomenia. En ocasiones tengo la sensación de que seguís tan acomplejados como al final de la IGM, y precisamente de sa frustración pero más en concreto de Osterlich un enano encabronado, con muchos complejos y unas ganas terribles de gobernar el mundo.

Aparca ya tus complejos y deja de tirar piedras contra los demás para sentirte mejor, ¡supéralo! Tomenia es lo que es y España también es lo que es por casualidades históricas. No seríamos nada sin todo el pasado que arrastramos, y estaría bien, por una vez, aprender de los errores del pasado. Aprendamos a ver a los demás por sus semejanzas y no por sus diferencias, porque lo único que nos diferencian a tí y a mí es que yo he nacido por accidente al norte de portugal y tú en Tomenia (y repito, por accidente y de forma casual, porque si hubiésemos nacido en África otro gallo nos cantaría: no seríamos quien somos ni pensaríamos lo que pensamos). Así que por favor, deja ya de meter el dedo en la yaga, y supera ese complejo, nadie es mejor que nadie, las fronteras son meramente casuales y los países actuales un accidente del transcurso de la historia.

Si resulta que al final con Hynkel (y es muy triste decirlo) es cuando mejor vivía el pueblo tomenio. Y resulta curioso que el más orgulloso de los tomenios, que resulta que era de Osterlich, él era quien alimentó ese ego y ese complejo de superioridad y que se las arregló para poder llegar al poder de una gran potencia mundial entonces en declive, con una deuda que tuvieron que asumir por ser los perdedores de la I Guerra Mundial. Ahora que ya habéis cumplido y pagado la sanción que se impuso entonces, resulta que os subís a la parra (y esta es una expresión que se utiliza en España -este país de gente pobre, ignorantes y que es destino de mucho de vuestro turismo- cuando uno se crece de manera desproporcionada y va avasallando por ahí)...

Pasa página y avanza, rompe todos esos complejos que arrastras y empieza a mirar como iguales al resto de la humanidad, porque te recuerdo que tienes una esposa española y un hijo que muy a tu pesar (por lo que estás demostrando) es español. Así que si no puedes aparcar tus complejos córtate un poco y respeta como nosotros te respetamos, recuerda que fuiste bien acojido en un hogar gallego sin miramientos, sin tener en cuenta país de origen, tu color de pelo o tus ojos. ¡Espabila, coño! A ver si va ser verdad que vas de "guay" y no llegas ni a la categoría de "chachi".

No hay comentarios: