El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

03 agosto, 2009

Cosas que me haces sentir

Como cualquier ser humano corriente tengo un pasado oscuro del cual no me arrepiento demasiado porque sé que sin él yo no sería la misma persona que soy hoy. He tratado mal a personas que he querido con locura y a veces, si lo pienso fríamente, no puedo evitar sentirme culpable a pesar de que sé con certeza que era la inexperiencia y la inamdurez quien actuaba por mí. Hoy puedo mirar atrás y gracias a acciones como esas puedo valorar qué está bien y qué está mal.Después de haberte conocido y haber podido mirar tus ojos, he empezado a sentir otra vez. Cuando ya había perdido la ilusión de encontrar en una persona a la que dar la confianza que estoy depositando en tí, apareciste en mi vida por casualidad. Tú, con tu sonrisa sincera y tu mirada fascinante, tus sonrisas y tus besos. Cuando te miro a los ojos siento paz, siento que puedo hablar de todo y más (aunque a veces aún me cueste expresarme), siento la necesidad de aportar algo en tu vida que te ayude a ser feliz. Cuando estoy frente a frente contigo puedo prescindir de las palabras y mirarte en silencio durante horas. Si un día gris amanece en mi vida cualquier pensamiento que pueda tener sobre tí disuelve la más oscura de las nubes, haciendo brillar el Sol. Me alegra saber que sigues aquí y por eso eres un gran motivo para hacerme sonreír, porque eres una de mis inspiraciones, porque haces que quiera superarme y crecer como persona. Sé que las palabras se las puede llevar el viento y por eso no voy a prometer la luna pero intentaré darte, todos los días que nos deje el destino compartir, un motivo para sonreír. Porque, en resumen, me has hecho creer de nuevo en el amor.