El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

25 enero, 2009

Querido Nadie

Querido Nadie:
Hoy me siento vacía, el día no ayuda y puede que estar en uno de esos días del mes que anuncian en la tele como "Me gusta ser mujer" tampoco, puede que realmente no tenga motivos para sentirme así, puede... puede que sean mil cosas pero no logro sacarme de la cabeza qué es lo que da sentido a una vida.
Intento buscar razones buenas, optimistas, alegres... pero no doy encontrado una convincente, sigo pensando en que si dejara de exisitir el mundo no se vería afectado. Me preocupa no ser importante para la gente, pero últimamente siento que no importo a quien me importa y eso me preocupa mucho.
Querido Nadie hoy voy a enterrar la cabeza en la arena otra vez, esperando que alguien sepa cómo ayudarme pero con la certeza de que nadie acudirá a mi ayuda y seré yo quien salga del hoyo como buenamuente pueda y tenga que sonreír a los demás fingiendo que no ocurre nada.

24 enero, 2009

Resumen del año

Sin duda alguno el 2008 no ha sido un gran año, la escasez literaria reinó en mi blog y mi espíritu no se ha enriquecido nada. He decidido escribir las cosas que siempre callo porque si las dijera la gente pensaría que estoy loca.
Ha partir de la fecha de hoy si veis un artículo que empieza con "Querido Nadie" es porque hablará por mí ese lado oscuro que todo el mundo tiene, el agónico, deprimido y desolado trozo de ser que cada persona tenemos en mayor o me nor proporción. No os asustéis si un día hablo de sucidio, muerte o automutilación sentimental... de eso va mi desahogo, contarle a ese Querido Nadie las cosas que nunca me atreví a decir. Espero empzar pronto a contar cosas. Un saludo a mis pocos y escasos lectores.