El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

14 agosto, 2008

Trastorno Bipolar

Alegre, amigable, habladora, feliz... Triste, intratable, borde, angustiada... No sé qué me pasa últimamente pero así me encuentro por momentos, una conocida mía dice que todos padecemos el "trastorno bipolar y puede que tenga razón. Últimamente ando desaparecida de la gente con la que solía estar y no lo hago conscientemente pero me doy cuenta después. Tal vez el haberme decepcionado un poco con una muy buena amiga me haya afectado, ahora no espero nada de nadie así no sufriré decepción alguna.
Hay días en los que soy intratable, me siento lo peor del mundo y resulto borde y molesta. A veces intento disimular con alguna persona, pues mi estádo de ánimo no es apto para ellas. Otros, sin embargo me siento la reina del mambo, me quiero comer el mundo y a un par de personas también... No sé, me siento bipolar del todo... El único sentimiento que no desaparece es el de querer cambiar...

1 comentario:

Cours de français dijo...

De cambiar nada, monada. Os teus amigos querémoste tal como eres, xa sexa borde, simpática, amable, coméndote o mundo, etc. Es como es, e por iso te queremos. E a quen non lle guste xa sabe o que ten que facer. Ademais, un pouco de mala leche e bordería tamén fai falta de vez en cando, jeje.
Un biquiño e ánimo

Ro