El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

19 diciembre, 2006

Sensación de vacío en mi mente y mis ojos se pierden en el horizonte. Las palabras tardan en salir, pero poco a poco lo van haciendo. Guardo en mí sensaciones que aún no han salido a la superficie para brotar en forma de artículo en el blog.
Quizás un día de estos la creatividad o la inspiración las animen a salir, mientras tanto yo y mi cabeza, con sentimientos contradictorios y a la vez puros. Instintos animales que brotan desde este animal zoocial, instintos que, poco a poco, son saciados con sangre. Sangre de palabras, gestos y miradas, besos y juegos de manos que hacen a mi cabeza perderse. Una Cabezita Loca.

No hay comentarios: