El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

29 septiembre, 2005

A medio camino...

Hoy me siento rara, a medio camino entre mi futuro y mi pasado. Ir a clase es como viajar en el tiempo y situarme hacia el 2001/02, las cosas que se dan me suenan lejanas. Estudiar y sacarme el título de BACHILLERATO me va a abrir diversas puertas hacia mi futuro, un futuro que, espero, será mejor. Esa es la paradoja en la que pienso a diario, me levanto para ir a clase pensando en que de aquí a unos meses tendré, espero, el título que debí haber obtenido en su tiempo. El año que me pasé trabajando fuera de casa es casi como si no hubiese existido, ahora estoy de vuelta en casa, ya no tengo que mirar si voy a llegar a fin de mes porque ya hacen eso mis padres por mí, yo sólo tengo que ocuparme de administrar lo que tengo de la mejor manera posible...
Me resulta raro y a la vez me llena de orgullo que a mi edad haya sido capaz de retomar los estudios donde los abandoné. No son tanto 22 años, pero me comparo con la media de edad de mi clase y me siento anciana. El espíritu sigue siendo el de un niño pequeño, siempre inquieto esperando saber las respuestas a todas sus preguntas. Si se me diese tan bien Historia o Física como se me da reflexionar sobre mi realidad, otro gallo me cantaría... Ahora me siento perdida a medio camino entre el pasado y el futuro, pero me encontraré de nuevo para rematar con una guinda el camino.

No hay comentarios: