El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

13 septiembre, 2005

Martes y 13

Hoy es un día de esos que los supersticiosos consideran negro, y yo me pregunto ¿por qué negro ha de considerarse como algo negativo en determinados contextos? No lo sé, cuando alguien tiene un futuro difícil le dices: "Eh! Tío está la cosa negra"... otra cosa que a veces me pregunto es: si a los blancos cuando nos dan un golpe en una pierna nos sale un negrón, a los negros cuando le das una patada ¿les sale un blancón?... Preguntas absurdas para días absurdos.
Hoy me he encontrado con un gato negro, he pasado por debajo de una escalera, he roto el espejo del baño, el amarillo es un color precioso para ponerse un día como hoy... He hecho todo eso y aquí estoy, por ahora no he recibido una mala noticia... es más, he recibido la mejor noticia que podía recibir, alguien de mi familia que estaba internado en el hospital ha vuelto hoy a casa, un martes y trece...
Espero que nadie sea supersticioso, pues yo soy gafe y leerme trae muy mala suerte. Sólo digo tonterías en este blog, puede que un día se pueda leer en él un ensayo de verdad. Me despido por hoy, besos y abrazos. Suerte a quien no la tenga!

No hay comentarios: