El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

22 marzo, 2011

De la teoría a la práctica

Siempre he querido suponer que el ser humano es bueno por naturaleza, pero la contaminación hace que esta idea se distersione a medida que avanza la vida. Hay quien, por ignorancia, va en contra de los derechos de semejantes.
Cuando las acciones de alguien van en contra de otros seres de iguales caracterísiticas y se denuncian como tal deberían remitir, por lógica aplastante. Según la Declaración Universal de los Derechos humanos:

(Artículo 1) "Todos los seres humanos nacen libres e iguales en dignidad y derechos y, dotados como están de razón y conciencia, deben comportarse fraternalmente los unos con los otros."

(Artículo 2) "Toda persona tiene los derechos y libertades proclamados en esta Declaración, sin distinción alguna de raza, color, sexo, idioma, religión, opinión política o de cualquier otra índole, origen nacional o social, posición económica, nacimiento o cualquier otra condición. Además, no se hará distinción alguna fundada en la condición política, jurídica o internacional del país o territorio de cuya jurisdicción dependa una persona, tanto si se trata de un país independiente, como de un territorio bajo administración fiduciaria, no autónomo o sometido a cualquier otra limitación de soberanía."

Pues no me canso de tropezarme con páginas que anuncian ir contra los derechos de las personas homosexuales, de las mujeres, de las diferentes religiones, nacionalidades, ... Vamos, que todo es muy bonito en el papel pero luego se pasan el poner en práctica las definiciones por el forro de aquel sitio (no quería caer en la ordinariez y ya lo he hecho).

No me canso de discutir con mis compañeros de trabajo sobre el machismo que impera en esta sociedad y de como utilizan la mujer a sus anchas según qué cosas. No me canso de ver casos de maltratos y abusos, guerras e injusticias de todo tipo en los diarios y ese principio básico por el que me regía pierde su fuerza. Me enfado y me pregunto en qué momento el ser humano perdió el norte. ¿Será que la contaminación afecta al raciocinio? ¿Será que tantas lacras durante tanto tiempo nos ha hecho inmunes a ciertas cosas? ¿Será que la insensibilidad por repetición se ha instaurado en nuestras mentes haciendo que perdamos nuestra humanidad? Pienso tanto y en tantas cosas que por momentos me pierdo entre palabras...

2 comentarios:

Anónimo dijo...

A declaración universal de dereitos humanos é unha recopilación do que debe ser, pero outra cousa é o que é. Certamente somos máis insensibles, non hai máis que ver certos comportamentos nas escolas, ou na rúa cando alguén cae e non se achega ninguén para ver se está ben.Quédome con iso de que somos o que comemos.

AnónImA.

Lau dijo...

supongo que la base está en la educación... de todas formas creo que la cosa irá mejorando... o eso espero!