El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

30 marzo, 2011

Cuando hablar no cuesta nada

No dejo de sorprenderme sobre la gratuidad con la que hablan algunas gentes sobre diferentes temas. Sin ir más lejos ayer me encontré una noticia sorprendente sobre la figura de Ghandi, la titulaban "La verdadera cara de Ghandi: bisexual, xenófobo y cruel" (enlace), aún hoy sigo sin salir de mi asombro con los comentarios de la gente.
Os diré que en este caso la gente que deja su parecer no habla gratuitamente, ¡paga por registrarse para comentar! Cuanto más leo los comentarios de alguno más pienso eso de "qué atrevida es la ignorancia". Comparan a Ghandi con Berlusconi y Zapatero, dicen que Jesucristo de Nazaret fue la única persona coherente con su pensamiento y su estilo de vida (no sé que pensarían en el año 33 de un tío que no estuviese casado y que anduviese rodeado siempre por hombres, pero no creo que tuviera muy buena prensa), juntan en la misma frase homosexualidad (o bisexualidad) y pederastia (y esto me da mucho que pensar), hablan en la noticia como si fuesen dueños y señores de la verdad absoluta... Yo no digo que Ghandi fuese un santo, pero tengo la impresión de que ha sido una persona coherente, y seguro que no era perfecto como no lo es ninguna persona humana (quien diga lo contrario que se lo haga mirar).
Otro tema que ha dado mucho que hablar es otra noticia de ese mismo medio sobre la politización del idioma en Galiza (enlace), por supuesto sin contrastar información. Hablan desde Madrid sobre la situación lingüística en Galiza o Catalunya y como siempre lo mejor de todo son los comentarios de la gente. Últimamente este tema sale a debate demasiado a menudo en mi vida normal y es un tema que me altera. He llegado a ver como infravaloraban mi idioma, que es parte de mi cultura y de mí... insulta mi idioma y me insultarás a mí, pero no voy a entrar en profunidad en este tema.
Como la politización de un idioma es un tema que viene de lejos y estamos en época electoral, los dardos que lanzan determinados medios solo sirven para agitar las, ya de por si revueltas, aguas de la sociedad, radicalizando posturas de seguidores y opositores. Y, oye, parece que les está dando resultado, los nacionalistas se ponen en posturas extremas y los no nacionalistas acusan a los primeros de intransigencia y exaltación, parece que así tienen menos razón (y es verdad que a veces las formas nos pierden, pero a todos).
Este es un tema que da mucho que hablar, pero voy a dejarme de politiqueos baratos y publicar mi artículo como una reflexión más en la que podría profundizar pero me llevaría mucho tiempo en dos temas controvertidos como los que expongo.

1 comentario:

Taiara dijo...

De Gandhi no vou falar por falta de información, pero da situación do galego si. Creo que debería saír de unha vez por todas dos puntos que tratan as campañas políticas, non se debería itilizar como arma fronte ao opoñente, senón que debería de ser o que é, un medio de comunicación, unha parte importante da nosa cultura e que nos fai ter un rasgo único fronte ao resto do mundo, pero neste país gusta demasiado polemizar en lugar de solucinar as cousas, ignorar datos en lugar de aprender dos erros e claro, non hai que esquecer que clase política temos, como fofon educados e o escaso coñecemento que teñen moitos deles da idioma galego.