El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

19 marzo, 2006

La Señora Lola en Navidad con su bisnieto


He aquí mi abuela, esa señora de la que tanto habeis oido hablar. La mujer de 90 años más moderna y querida del mundo, una mujer que hace hoy 32 años enterró a su marido. Una señora que a su edad leía más libros que yo en los últimos meses, una buena madre y la mejor abuela del mundo. ¡Ya quisiéramos poder llegar muchos a su edad en sus condiciones!
Hace tan solo tres días le comunicaron a este niño que la abuela Lola se había muerto y nadie pensó que se lo tomaría de una forma tan tremenda, a sus 6 años es consciente de que todo el mundo se muere llegada una edad. Se puso a llorar como un descosido diciendo "yo no quería que se muriera mi abuela" y un día después antes de dormirse dijo que habló con la abuela (es su modo de rezar) y que le dijo que la echaba de menos pero que no iba a estar triste. Este niño es un fenómeno y las cosas que tiene son de campeonato. Todos echaremos de menos a esta señora tan maja de la foto y puede que Marcos (mi primo de la foto) esté entre los que más.

1 comentario:

Kaukisella dijo...

:_O(
Criaturitas.