El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

27 febrero, 2006

Una de vaqueros


Llega el Carnaval y me pilla despistada, desde hace ya unos años no me disfrazo nunca, pero este año ha sido diferente.
Tenía planeada una cena con los amigotes en la casa de mi abuela el día de carnaval y por la tarde fui a hacer la compra para poder cocinar el menú elegido, a última hora decidimos pasarnos por un bazar chino a ver si de casualidad encontrábamos los complementos que un buen vaquero se merece, nos recorrimos unas cuantas tiendas en busca de gorro y pistola y al final lo conseguimos.
Después de cenar, beber y fumar nos pusimos los "disfraces" (porque un vaquero y una camisa de cuadros no es un disfraz muy logrado que digamos y ahora que lo pienso si no llevara gorro y pistola iría disfrazada de lesbiana) y salimos a tomar algo en una noche loca. Nos encontramos a unos indios que quisimos matar y otros elementos no identificados a los que también amenazamos. En resumen lo pasamos bien, aquí teneis unas fotos de lo logrado que estaba mi disfraz.

4 comentarios:

Kaukisella dijo...

Buen plan.
Yo salí hoy a darlo todo, pero este año... sin disfraz. Más q nada pq hacía demasiado frío como para ir de indígenas, a lo Paula Vázquez xDD
Por suerte, hubo juerga igualmente.

Pequeña saltamontes dijo...

Jaja, muy bueno lo del disfraz de lesbiana... Te hubiera quedado genial una estrellita de sheriff...

barbara dijo...

A mi algun año tambiem me gustaria disfrazarme de vaquero es un disfraz comodo y sencillo

Carla dijo...

Y lo mona que estabas... te quejaras! :P