El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

16 octubre, 2005

Naves del tiempo

Ayer decidí enfrentarme a mí misma y ponerme a prueba. ¿Resultado? ¡Prueba superada! La prueba consistió en reencontrarme con fantasmas del pasado, ayer vi a mi Ex. Pude cruzar miradas, resistir el contacto físico, hablar, bromear ... y todo sin perder mis papeles.
Fui con una amiga, eso también ayudó, y estuvimos tomando primero un café y luego una cerveza. La sensación de viajar en el tiempo me invadió otra vez, en ese momento me vi feliz, en mis mejores tiempos de pareja, riéndonos, bromeando e incluso peleándonos un poco, como si una pela de niños pequeños se tratase. Al parecer, ahora tengo dos naves del tiempo: una cuando voy a clase y otra cuando hablo con mi Ex. Me gusta mirar al pasado y recordarlo nostálgica, poder recordar tan sólo los buenos momentos. Mi alma se ha roto, mi corazón se ha perdido, mi presente simplemente es, y mi futuro incierto...

No hay comentarios: