El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

21 mayo, 2008

Un millón de cicatrices


Hoy vuelvo a encontrar mi corazón
Que lo tenia escondido dentro de un cajón
Cerca del afecto y del manual de como hacerme un hombre
Y lo pasé tan mal mirando alrededor
Estando tan perdido falto de ilusión
Cerca del peligro, sin equilibrio y perdiendo el norte
Y hoy me pregunto ¿por qué?
Me quise tan poco y me encerré
Dando vueltas y vueltas a algo que yo creé
Y por pensar tengo un millón de cicatrices
Soy escudo,soy hipersensible
Una barrera al corazón
Y no me gusta haber estado así de triste
Por paranoias yo me hice esas heridas en mi interior
Que gran liberación que siento hoy
Al recorrer poquito a poco el corazon
Que esta mas fuerte sabe que quiere y ya no se esconde
Que grande es verme hoy sin lo anterior
Sintiendome tranquilo siendo lo que soy
inofensivo,sereno,amable y cariñoso
Y hoy me pregunto ¿por qué?
Me quise tan poco y me encerré
Dando vueltas y vueltas a algo que yo creé

Y por pensar tengo un millón de cicatrices
Soy escudo,soy hipersensible
Una barrera al corazón
Y no me gusta haber estado así de triste
Por paranoias yo me hice esas heridas en mi interior
El canto del loco

No hay comentarios: