El blog de la zoocióloga que quería ser escritora

ETERNAMENTE EN OBRAS - Este blogue naceu da necesidade de sacar fora o meu mundo interior, como ferramente que me axudou a aprender a expresar e transmitir sentimentos en sensacións. Escribir foi o que fixo de min unha persoa que conseguiu evolucionar ata o punto no que me atopo hoxe.

Neste blogue atoparás textos en galego e en castelán porque dependendo do día no que esscriba e dos sentimentos do momento a lingua que se pronuncia pode ser calquera das dúas.

12 julio, 2007

Toquecito

Hoy me han echado una bronca por no escribir en el blog. Os informo, mi sobrino llegó la semana pasada, ese al que algún post le dediqué hace ya tiempo, Noah ya tiene 1 año. Es genial la expresión de un bebé cuando ve a su tía, que le hace tonterías para que se ría, le enseña los gatos, los canarios, las flores... Él se lo pasa pipa, y yo más.
Se me cae la baba cuando hablo de él, es un sol. Por otra parte también he de decir que ando "un poco liada" últimamente y no puedo escribir tanto como quisiera. Gracias, querida amiga por darme un toque de atención.

No hay comentarios: